Er zijn honden en die hebben meerdere mensen. Mijn nieuwe buurhond bijvoorbeeld, die heeft 2 volwassen mensen en 1 mensenkind. Ik zelf ben voor 1 mens gegaan, vooral omdat het voor mij nieuw was en het me het beste leek om zo te beginnen. Mijn mens is een vrouwtje, Paulien genaamd en ik heb haar uitgekozen toen ik 8 weken oud was. Samen met mijn broertjes en zusjes had ik al heel wat mensen bekeken, maar ik vond het toch een belangrijke keus en wilde er dan ook goed over nadenken. Mijn broertjes en zusjes waren niet zo moeilijk en hadden al veel sneller een mens uitgekozen waardoor ik uiteindelijk alleen achterbleef. Ergens wel fijn, zo kon ik tenminste goed nadenken over wat voor mens ik wilde zonder dat ik beïnvloed werd door hun mening. Ik weet nog goed wanneer ik mijn mens voor het eerst zag. Het was 18 september, eind van de middag. Ik had een afspraak staan om 2 mensen te bezichtigen, maar plotseling was daar een ander mens. En zodra ik haar zag wist ik het, deze wordt het. Nu moest ik haar alleen nog duidelijk maken dat ik haar wilde. Al vaker had ik gehoord dat mensen erg vatbaar zijn voor schattigheid en onschuldigheid, dus ik zette mijn grootste glimmende puppy-ogen op en bleef haar aankijken tot ze zou zwichten. Dat duurde gelukkig niet lang en ze vroeg of ze me op mocht tillen. Dit was mijn kans. Zodra ze me vasthield kroop ik in haar nek en probeerde ik zo onschuldig en schattig mogelijk over te komen. Dit had ik mijn broertjes en zusjes ook zien doen en ik moet zeggen, het werkte behoorlijk goed! Binnen no-time stond ik buiten, met mijn nieuwe mens en tassen vol nieuwe speeltjes en lekker eten.
Ondertussen zijn we al weer een behoorlijke tijd verder en ik kan je vertellen.... het is niet altijd makkelijk. Omdat het natuurlijk voor mij de eerste keer was dat ik een mens had was het vooral veel zoeken en aftasten. In het bos heb ik aardig wat tips gekregen van de andere honden en tegenwoordig heb ik mijn mens aardig onder controle. Ze loopt goed mee in het bos, koopt wat ik lekker vindt, deelt haar bed met mij en gaat bijna nergens heen zonder mij. Momenteel is ze zelfs bezig met het halen van haar rijbewijs zodat ik ook eens naar een ander bos kan en meerdere plekken kan gaan ontdekken zonder eerst in de kou achterop de fiets te moeten zitten.
De truc bij mensen is vooral dat je hen laat denken dat zij de baas zijn. Dit doe je door ze af en toe hun zin te geven, zelf een kunstje te leren zoals 'geef poot' en ze regelmatig te belonen door ze bijv even met rust te laten of niet meteen het allernieuwste speeltje aan stukken te scheuren. Tegenwoordig gaat het zo goed dat ik soms denk aan een tweede. Voor Paulien zou het wel leuk zijn om een nieuw mens erbij te hebben en ik denk dat ik het nu ook wel aan kan. Heel even heb ik het al geprobeerd. Ongeveer 1,5 week lang heb ik een tweede mens, een mannetje, in huis gehad. Op het eerste gezicht leek het goed te gaan, maar uiteindelijk konden Paulien en het nieuwe mannetje het alsnog niet vinden en heb ik hem maar weer weggedaan. Tja, soms blijkt het gewoon toch niet te klikken. Maar mocht u nou nog een leuk mannetje over hebben of kent u iemand die er een weg doet, laat het me weten!
Nou Josje, ik ga vaak uit logeren bij een mannetje die aleen is. Hij neemt mij overal mee naar toevaak bij veel kinderen dan krijg ik veel aandacht. Dus.....hou ik hem toch maar zelf.
BeantwoordenVerwijderenVeel woefs van Sappho