Voorstelrondje

Vanavond heb ik besloten dat het voor mij ook tijd is om het internet op te gaan. Ook al ben ik dan een hondje, zelfs ik kan niet achterblijven.
Om te beginnen een klein verhaaltje om me voor te stellen.

Mijn naam is Josje, een (al zeg ik het zelf) zeer knappe, kruising tussen een chihuahua en een dwergpincher. Mensen willen mij nog wel eens aanzien voor een Jack Russel (wat ik nog enigszins kan begrijpen) maar zodra ze me Teckel gaan noemen trek ik toch echt een grens, je kan ook té ver gaan! Samen met Paulien woon ik in Loosduinen en delen we het huis met 4 zeer luidruchtige vogels. Ze zitten in een grote volière in de woonkamer, maar een paar keer per week mogen ze los. En dat is dan voor mij het moment om mijn gesmede plannen tot uitvoering te brengen. Maar juist om het moment dat ik er helemaal klaar voor ben om zo'n sappig en gekleurd vogeltje uit de lucht te vangen neemt Paulien me mee naar buiten! Onze ideeën over jacht en dierenleed liggen helaas nogal ver uit elkaar.

Maar afgezien van dat is het hier best gezellig. Paulien is altijd veel thuis en als ze gaat werken mag ik altijd mee. Ze werkt in het Vogelasiel 'De Wulp' en ook daar stikt het weer van de interessante vogels die er om vragen door mij gevangen te worden! Helaas is dat daar nog lastiger dan thuis, dus ik heb de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven...

Mijn beste vriendje is Baco, een hele knappe kruising Stafford met Mechelse herder. Hij is een echte vent en ik voel me dan ook heel veilig als ik met hem over straat loop. Hij beschemt me ook altijd als er vervelende honden in de buurt zijn, hij gaat dan over mij heen staan terwijl hij de anderen weg blaft en gromt. Ook komt hij hier regelmatig in huis spelen en samen zetten we dan de hele boel op stelten. Paulien vindt dat gelukkig prima en ruimt alles na afloop weer rustig op.

Ondertussen zie ik op het klokje dat het al weer half 2 snachts is wat betekend dat ik toch echt eens naar bed moet gaan. Inderdaad, ik zei bed, geen mand. Paulien heeft me toen ik klein was wel altijd in mijn mand laten slapen, maar inmiddels heb ik haar zo ver gekregen dat ik bij haar in bed mag slapen. Natuurlijk wel onder het mom van veiligheid, ik ben namelijk een erg goede waakhond. Maar ook waakhonden hebben hun rust nodig, dus.... Tot de volgende keer!